Artikels
OrgelmixturenMoeder van alle kunstmatige galmenVoetmaten en harmonischenDe TijdmachineApollo III carillon-computerIntroductie DX7!Een FM-klokkensynthese t.b.v. een beiaardstudieklavierAkoestische muziekinstrumenten, een beknopte sonologische verkenning't Hijgend HertWerner Kaegi's VOSIM Vele identiteiten van een simpele S&H PLL synthSynth zingtSounds met soulSoundistan of KlangreichSerendipity, Pitch TrackerVan Ringmodulator tot MultiplierResonantiesnarennagalmAll pass, flexibel gereedschap: vibrato, leslie, phasing, delayOver sinustonen, formanten, spraakvocalen en zangOndes MartenotOld school sequencingPlucked StringModale Synthese: Mallet instrumentsMaak 's een buigingHet automatisch speelwerkGranulaire SyntheseFoekepot! Doumbek!Flip Flop FoSyn-OscillatorDe interactie in Physical ModelsEen cybermuzikant, een strijkstok en een snaarEen andere kijk op filtersDoppler PannerElektronisch orgelKoperblaasinstrumentenBedrieglijke boventonenPlucked String
Van Yamaha VP-1 naar G2 MONOCHORD-X. Al in de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw publiceert Manfred Schroeder als een van de eersten over delays en de toepassing daarvan als basisbouwsteen in artifciële nagalm [i]. Alex Strong en Kevin Karplus beschrijven in 1983 hun naar hen genoemde Karplus-Strong algoritme [ii]. Een digitale vertragingslijn, met als input een noise burst, voorzien van een instelbare terugkoppeling, en met een low pass flter in die feedback loop. Deze schakeling betreft een virtuele variant van een aangetokkelde snaar: de eerste wetenschappelijke beschrijving van een delay als harmonische resonator.electric-monochord.mp3
Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.